ку

с. 1. иск. Коры, корыган, кипкән (агач, үлән). Эче буш, коры; шүре сыман (ку сөяк) 2. Черек каен төпләрендә үсә торган каты гөмбәнең киптерелгәне, кипкән мәшкә (ут кабызу өчен кулл.)